نصيحتى براى حوزه هاى علميه وطالبان حق

بسم الله الرحمن الرحيم

إمام صادق (ع) فرموده است: « قائم آل محمد (ع) می‌آید تا اینکه به نجف أشرف می‌رسد و لشكر سفیانی و اصحابش از کوفه خارج می‌شوند در حالیکه مردم نیزهمراهش هستند وآن ، در روز چهارشنبه است ؛ پس او(قائم) آنان را دعوت به مذاکره می‌کند و حقش را به آنان گوش زد می کند و به آنان می‌گوید : که مورد ظلم و ستم واقع شده است و می‌گوید(ع) : هر کس با من در خدا احتجاج کند ، من از همه کس به خداوند أولی هستم ... وآنها به او می‌گویند : از همانجا که آمدی برگرد ، ما نیازی به تو نداریم ، این را به شما گفته بودیم و شما را نیز آزموده ایم ...» بحارالأنوار ج52 ص387


از طلاب حوزه های علمیه در نجف و در قم و درهر جا که هستند خواهش مي كنم این نصيحت را ازمن قبول کنند درحالیکه عذاب دردناکی نزدیک است و سخنان آل محمد (ع) را برحسب آنچه خدا آنان را أمر فرموده است، در جای خود قرار دهند ؛ و حکمت یمانیه را مانند به باد دادن کاه ، به باد فنا نسپارند و سپس پشیمان شوند هنگامی که پشیمانی سودی ندارد. ای قوم من :{من رسالات پروردگارم را به شما ابلاغ می‌کنم و خیر خواه امینی برایتان هستم} اعراف 68
و یا لا اقل مانند پادشاه سبأ با خودتان منصف باشید .

إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِيمِ

از أبی خدیجه ، أز ابی عبدالله (ع) روایت شده است که می ‌فرماید : «زمانیکه قائم آل محمد (ع) قیام می کند ، أمر جديدی می‌آورد ، همانطور که رسول خدا (ص) در آغاز اسلام أمر جديدی آورد.» الارشاد شیخ مفید ج2 ص384

هنگامی که هر انسانی که طالب حق است ، این روایت را می خواند حتماً باید خود را برای اِستقبال أمر جديدی غیر از آنچه در نزد همه جا افتاده بود آماده سازد ، بلکه بعضی روایات ، أمر قائم آل محمد (ع) رابه امرغریب وصف کرده اند واصحابش را به غریبان : «إسلام غریب اغاز شد و دوباره غریب می شود همانطور که آغاز شده بود ، پس سعادت و خجستگی برای غریبان باد» ولی متأسفانه هر مجموعه و گروهی می‌خواهد که إمام مهدی (ع) همانگونه که خودشان می خواهند ، و بر حسب نقشه ای که برای قيامش کشیده اند بیاید و بلکه باید إمام (ع) از راه كسى که اینان ، تبعیت او را واجب دانسته اند بیاید و اينگونه است که :

{ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ}(المؤمنون/53).
(هر حزب ، به آنچه نزد خود دارند خوشحالند)

پس اگر امام (ع) از راهی دیگر بیاید می گویند :

{وَقَالُوا لَوْلاَ نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ}(الزخرف/31).
( گفتند : چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندی) از این دو شهر (مکه و طائف) نازل نشده است؟»

واگر با نقشه و طرحی بیاید که در فکر و اندیشه آنها نیامده بود و جديد باشد، امام (ع) در نزد ایشان ، دیگر امام نیست ؛ وگوئی این امری حتمی است که امام (ع) با تکذیب و مسخره شدن مواجه گردد. و گوئی این سخن خدای تعالی :

{يَاحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون}(يس/30) .
( افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را به مسخره می‌گرفتند) به آنان أثر نمی گذارد و اصلا ایشان را مخاطب قرارنمی دهد !!

واین چنین می شود تا جائیکه ، أمر به جنگیدن ایشان با امام مهدی (ع) منتهی می‌گردد . از امام باقر(ع) : «اگر قائم آل محمد (ع) قيام كند به سوی کوفه می رود ، پس چند هزار نفر که عقیده دارند حضرت مهدی (ع) فرزند ندارد سلاح بر دوش می گیرند و به سوی او می آیند و به او(قائم ع) می‌گویند :

برگرد از همانجا که آمدی ما احتیاجی به فرزندان فاطمه (س) نداریم ؛ پس شمشیر بر آنها می‌کشد و تا آخرین نفر آنها را نیزمی کشد ؛ ﺳﭙس وارد کوفه می شود و هر منافق شك کننده ای را می ‌کشد و کاخ هایشان را منهدم می‌سازد و مبارزینشان رابه قتل می‌رساند تا اینکه خدا راضی شود» الإرشاد شیخ مفید ج2 ص384 واین نصیحتی است برای هرکس که از معاد می‌ترسد و نمی خواهد که با این سخن با إمام (ع) مقابله کند ( ای فرزند فاطمه س برگرد.. ) .


ادامه دارد ...

{قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلْ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ َ}(الأنعام/19).
(بگو : چه چیز شهادت و گواهی اش بزرگتراست؟ (و خودت پاسخ بده ) و بگو : شهادت خداوند، میان من و شما ) (أنعام : 19)

{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ }(الرعد/43).
( آنها که کافر شدند می‌گویند : تو رسول (الهی ) نیستی ، بگو : کافی است که خداوند، میان من و شما شاهد باشد) (رعد : 43)

{أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنْ افْتَرَيْتُهُ فَلاَ تَمْلِكُونَ لِي مِنْ اللَّهِ شَيْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}(الأحقاف/8).
(بلکه می‌گویند : این آیات را بر خدا افترا بسته است ، بگو : اگر من آنرا افترا به خدا نسبت داده باشم شما نمی توانید در برابر خداوند از من دفاع کنید. او کارهایی را که شما در آن وارد می‌شوید بهتر می‌داند، همین بس که خداوند شاهد میان من و شما باشد، و او آمرزنده مهربان است) (احقاف :

{قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا}(الإسراء/96).
(بگو : همین کافی است که خداوند، میان من و شما شاهد باشد، چرا که او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست) (إسراء : 96)

وخدای سبحان ، رؤیا را بهترین داستانها نامیده است

خداوند متعال می فرماید {نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِنْ كُنتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ*{إِذْ قَالَ يُوسُفُ ِلأَبِيهِ يَاأَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ}(يوسف/3-4)
( ما بهترین داستان ها را در این قرآنی که به تو وحی کردیم حکایت می کنیم ، و مسلماً پیش از این ، ازآن خبر غافل بودی 3 (به خاطر بیاور) هنگامی را که یوسف به پدرش گفت : پدرم! من در خواب (رؤیا) دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه به من سجده می‌کنند 4) یوسف

ودر این آیات تدبرکن تا بدانی چه کسانی رؤیا را تکذیب کردند.

خداوند متعال می فرماید :

{اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ*{مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ*{لاَهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ*{قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ*{بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلْ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ}(الأنبياء1-5).
( وقت حسابرسی مردم نزدیک شده، در حالی که ایشان درغفلتند و رویگردانند! هیچ یاد آوری تازه ای از طرف پروردگارشان برای آنها نمی آید مگرآنکه با بازی (وشوخی) به آن گوش می دهند. این در حالی است که دلهایشان در لهو و بی خبری فرو رفته است.

و ظالمان پنهانی نجوا کردند و (گفتند) : آیا جز این است که بشری همانند شماست؟ آیا به سراغ سحر می‌روید، با اینکه (چشم دارید ) و می‌بینید؟! پیامبر گفت : پروردگارم همۀ سخنان را، چه در آسمان باشد و چه در زمین، می‌داند و او شنوا و داناست . آنها گفتند : آنچه محمد (ص) آورده وحی نیست، بلکه خوابهایی آشفته است، اصلاً آن را به دروغ به خدا بسته، نه ، بلکه او یک شاعر است، (اگر راست می‌گوید) باید معجزه ای برای ما بیاورد، همان گونه که فرستادگان پیشین (با معجزات) فرستاده شدند (الأنبیاء :5-1 )

پس خدای سبحان در قرآن کریم رؤیاهای زیادی را برای ما حکایت می‌کند و همه آنها صادقه هستند که بعضی از آنها را أنبیاء دیده اند وبعضی را فراعنه و بعضی را .... و بعضی را....

و ابراهیم (ع) رؤیا را تصدیق می‌کند، و فرعون رؤیا را تصدیق می‌کند و مادر موسی رؤیا را تصدیق می‌کند و ملکه سبأ رؤیا را تصدیق می‌کند زیرا که او به وسیله رؤیا فهمید که نامه سلیمان (ع) نامۀ پر ارزشی است و ... و ... وخدای سبحان وبلند مرتبه آنرا بهترین داستانها نامیده است ، پس این چه افکاری است که شما دارید؟ و چگونه مردمی هستنید و چگونه به جائی رسیدید که به وسیله تکذیب کردن رؤیا ، با مادی گراهایی که به خدا ایمان ندارند همراه و همسو شده اید ؟!

این در حالی است که رسول خدا(ص) می‌فرماید : «کسی که مرا درخواب ببیند پس به تحقیق که خود مرا دیده است و من دیده می‌شوم درهر شکلی ». (کتاب دارلسلام میرزای نوری رح)

و آنچه که زنهای جوان از دست داده را به خنده می آورد این است که می‌گویند : کسی که رسول الله (ص) را در خواب می‌بیند باید در عالم حقیقت و جسمانی هم ایشان را دیده باشد تا اینکه رؤیایش صادقه باشد. پناه بر خدا، در حدیث بالا رسول الله (ص) بیان می‌کند : کسی که او را ببیند به تحقیق که خود او را دیده است اگرچه آن شکلی که دیده است با عالم جسمانی اختلاف داشته باشد.و ضمنا إمام صادق (ع) به مردم دعاهایی را تعلیم می داده که رسول الله (ص) را در خواب ببینند، پس آیا در زمان امام صادق (ع) کسی بوده است که به صورت جسمانی و واقعی رسول خدا(ص) را دیده باشد؟!

ادامه دارد ...

از امام باقر (ع) روایت شده است : ( قائم (ع) به سوی نجف می‌آید ولشکر سفیانی و پیروانش در حالیکه مردم همراه ‌آنها هستند از کوفه خارج می شوند... امام (ع) آنها را دعوت می‌کند و حقش را مطالبه می کند و به آنها خبر می‌دهد که مظلوم واقع شده است ومی‌فرماید : اگر کسی دربارۀ خدا صحبت کند پس من از همه مردم اولی تر به خداهستم ، و اگر کسی درباره آدم (ع) صحبت کند من از همه مردم به آدم اولی ترم، و.... و اگر کسی درباره محمد (ص) صحبت کند پس من از همه مردم به محمد (ص) اولی تر می‌باشم، و اگر دربارۀ کتاب خدا صحبت کنید من از همه مردم به کتاب خدا اولی ترم...

پس به او می گویند : ای پسر فاطمه برگرد از همانجایی که آمدی ، ما احتیاجی به شما نداریم ؛ شما را دیده ایم و آزموده ایم، پس در نجف ، با شمشیر همه آنها را به قتل می رساند). و سپاس خدایی را که پروردگار دو عالم است و صلوات بر محمد و آل پاک و طاهرش . انتهی کتاب (ارجع یا ابن فاطمه هذه عقائد) سید محمود حسنی (از سلسلۀ وافیه)

پس سید محمود حسنی مقرر کرده است که إمام (ع) یا نائب امام دعوتش رد می شود برای اینکه دعوتش ، قرآنی و عقایدی است و پیشوایان گمراهی به وی (ع) می‌گویند : آنچه آورده ای عقاید و قرآن است و ما می ‌خواهیم اصول فقه بیاوری (مقدمه این کتاب را سید محمود حسنی نوشته است و این به این معنی است که نظریات مطرح شده در این کتاب را قبول دارد)

وهنگامی که این دعوت یمانیه حقه آمد سید محمود حسنی در خطری افتاد که از آن بر حذر داشته شده بود « خدایا منزهی از هر آلایش ، هيچ خدایی جز تو نیست ، هر که را که بخواهی گمراه و هر که را که بخواهی به راه راست هدایت می‌کنی »

وبا اینکه مرکز دانش های تخصصی امام مهدی (ع) زیر نظر سید علی سیستانی است با خودش عهد کرده که با این دعوت یمانی حق مقابله کند و با منتشر کردن کتابهایی که سعی نویسندگان آن ، فقط دور کردن مردم ازاین دعوت یمانیه حقه و منحرف کردن ایشان از حق است در جلو آن بایستد؛ پس یک بار می‌گویند: « توقیع سمّری » قطعی الصدوراست همانطور که شیخ محمد السند گفته است ، با اینکه قطعی الصدور در نزد آنها خبرمتواتر است و توقیع سمری در بهترین حالاتش خبر آحاد است، وباری دیگر می‌گویند : «یمانی پس از صیحه قیام می کند». پناه برخدا ، بطلان این فهم نادرست که واضح است زیرا اگر اینطور باشد ، خروج یمانی پس از قیام امام مهدی (ع) می شود و این قطعاً باطل است و بار دیگر می گویند ... و بار دیگر ... .
می گویم : و با آن همه ، خداوند متعال ، حق را در جاهایی از کتابهایشان نوشته است ، چه بخواهند و چه نخواهند.

{وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ} (يوسف/21).
(خدواند بر کار خود پیروز است، ولی بیشتر مردم نمی دانند) (یوسف : 21)

و آنها اصرار ورزیدند بر نوشتن باطل در جاهای دیگر و این مثالهایی از آنهاست :

در کتاب «فقه علائم الظهور» شیخ محمد السند ازانتشارات این مؤسسه، که زیر نظر سید علی سیستانی می‌باشد آمده است : که یمانی دعوت به تنصیب إلهی می‌کند و چیز دیگری را قبول نمی کند. و دیگران در چاه دموکراسی و انتخابات می‌افتند. او اینچنین می ‌گوید : (( و به عبارتی دیگر : حسنی وخراسانی ، إمامت (رهبری) را به تصدی أمور و إصلاح علنی می دانند ، ولی یمانی ، امامت را با نص الهی می داند و اعتقاد به دوازده امام که آخرشان مهدی (ع) است ، دارد)) فقه علائم الظهور شیخ محمد سند ص27 (یمانی و حسنی)

و الان به دقت به این کلام بنگر و بعد از آن که از میان روایات أهل بیت (ع) روشن شد که این زمان ، زمان ظهور است ، فضای امروز را کاملا بررسی کن ، پس به تحقیق که أمتها برسر تمام مسلمانان و علی الخصوص بر سرعراق ریختند و نیروهای اشغالگر از همه جا به بغداد وارد شدند و عراق توسط فتنه ها و نیروهای اشغالگری که از همه جا داخل در آن شدند هر روز خراب تر از روز قبل می شود. همانطور که ائمه (ع) از قبل خبر داده بودند ، در زمان صدام (لع) روزهایی می آمد که هیچ پولی وارد عراق نمی شد و کمبود محصولات و کمبود برکت بیداد می کرد و سالها و ماهها و روزها بسیار سخت می گذشت .

می گویم : الان در میدان چه می‌بینی ؟ همه به انواع مختلف دعوت به تنصیب مردم و حاکمیت مردم می‌کنند : در ایران (خراسان) سید علی خامنه ای برای اصلاح علنی تلاش می کند به اعتبار اینکه ولی فقیه است یعنی ( امامت را به تصدی امور به طور علنی می داند.) و در عراق سید محمود حسنی و همچنین سید علی سیستانی مردم را به انتخابات دعوت می‌کنند و... و ...وهمه برای حاکمیت مردم تبلیغ می‌کنند . و فقط این دعوت یمانیه مبارکه برای تنصیب الهی تبلیغ می‌کند و نه غیر، و تأکید می کنم : و نه غیر .

ادامه دارد ...

و همه را به این می خوانم که یک نمونه غیر از این دعوت مبارک یمانی را مثال بزنند که برای تنصیب الهی که مطابق با وصیت رسول خدا (ص) باشد تبلیغ ‌کند واین ، خود ، حجت کاملی بر نویسنده ( کتاب فقه علائم الظهور) است البته اگر یقین به کتاب و نظرش داشته باشد.

سپس نویسنده بر روایت یمانی و بر این گفته امام (ع) (و اگر یمانی آمد به سویش بشتاب زیرا پرچمش پرچم هدایت است، و برهیچ مسلمانی جایز نیست که از وی روی بگرداند ( ان یلتوی علیه ) و هرکس که این کار را انجام دهد اهل جهنم است، برای اینکه وی دعوت می‌کند به حق و هدایت به راه راست می کند)

اینگونه حاشیه می زند : به عبارتی دقیق تر روایت دلالت دارد بر حرام بودن فعالیت برضد یمانی برای اینکه به حرکت او آسیب می زند ، پس فرق است میان تعبیر روی گرداندن از او و مقابله با او ...) ص28

نویسنده می‌خواهد بگوید : که اگر هم برای مردم روشن شد که یمانی آمده است ، آنچه که حرام است ایستادن در مقابل اوست نه رویگرداندن از او و یاری نکردنش . پناه بر خدا ، پناه بر خدا ، پناه بر خدا .

با اینکه در آخر روایت علت حرمت رویگرداندن از او را بیان کرده است : « برای اینکه او دعوت به حق می‌کند » پس اگر ترک وی و عدم پیروی از وی جائز باشد، می‌گویم : اگر وی حق است و به حق دعوت می‌کند و حق یکی است و متعدد نیست پس بعد از حق چه چیزی جز گمراهی است ؟ کجا سرگردان می شوید و به کجا می‌روید؟ معنای نخستی که از کلمه ( التواء) به ذهن متبادر می‌شود پشت کردن و اعراض کردن است پس کلمه «التواء» خودش متضمن معنای «عن » می باشد ، پس مراد از روایت این است : (برای هیچ مسلمانی جائز نیست که از او سرپیچی کند یا بر ضد او بایستد).

و جمله ( یدعوا الی الحق = دعوت به حق می کند ) یعنی او جملتا و تفصیلا دعوت به حق می کند و اگر او در أمری دعوت به حق می کرد و در أمری دیگر، دعوت به حق نمی کرد ، معصوم (ع) درباره وی اینگونه نمی فرمود : « جائز نیست هیچ مسلمانی برخلاف وی عمل کند و کسی که اینکار را انجام دهد از دوزخیان است، برای اینکه وی دعوت به حق می‌کند وهدایت به راه راست می کند ) و مردم را به پیروی از وی امر نمی کردند . و قاعده عقیدتی که در حوزه های علمیه آن را قبول دارند این است : که امر به تبعیت ازغیر معصوم صحیح نیست زیرا در این صورت امر به تبعیت از کسی می شود که خطا و معصیت می کند زیرا که غیر معصوم إشتباه می‌ کند و در نتیجه : امر به پیروی از غیر معصوم امر به معصیت می شود که قطعاً باطل است.

پس در این صورت مقصود این است که او (یمانی ) مردم را وارد باطل نمی کند و آنها را از حق خارج نمی سازد و این به معنی عصمت است ، و از اینجا می‌فهمیم که یمانی نائب خاص و سفیری از جانب امام مهدی (ع) است ضمن اینکه او مهدی أول مذکور در وصیت رسول خدا (ص) است و مهدی اوّل حجتی از حجتهای الهی است ومعصوم و منصوص العصمه است، همانگونه که مطلب قابل استفاده از این قسمت روایت : «جائز نیست که هیچ مسلمانی از وی سرپیچی کند و اگر کسی ایذکار را انجام دهد از دوزخیان است» این است که یمانی صاحب ولایت الهی است پس یا إنسان از وی پیروی می کند و از دشمنانش بیزاری می جوید ویا اهل جهنم می شود .

ودر جایی دیگر نویسنده کتاب ، بر این کلام امام باقر (ع) : « گوئی که قومی از ناحیه مشرق خارج می شوند و حق خود را طلب می کنند ولی به انها داده نمی شود..... وانها پرجم را به هیچ کس نمی دهند مگر به صاحبشان ، کشته هایشان شهیدند، ولی اگر من آن زمان را درک کنم جانم را برای صاحب الأمر نگاه می‌دارم» این شرح را زده است :...این حدیث دلالت می‌کند براینکه نشستن و حفظ جان تا زمان خروج امام مهدی (ع) از مکه بر پیوستن به پرچم یمانی ارجحیت دارد ...) فقه علائم الظهور ص34.

و پس از اینکه از استدلالهای سابق ، بی ارزش بودن این نظریه و پوچی تفکر کسی که امثال این نظریه را مطرح می کند ، روشن شد ، سؤالی می‌پرسم و آن اینکه : آیا مردم باید از تو(نویسنده کتاب ) إطاعت کنند یا از ائمه (ع) ؛ أئمه (ع) مردم را به شتافتن به سوی یمانی و یاری کردن او أمر فرمودند ، و تو مردم را أمر به عدم یاری یمانی وعدم پیروی از او می کنی، و می گویی که این فرموده امام باقر(ع) : « ...جانم را برای صاحب الأمر نگاه می‌دارم » دلالت بر آن می ‌کندکه نباید یمانی را یاری کرد با اینکه این روایت متشابه است و به هیچ وجه دلالت بر راهنمائی مردم به دست کشیدن ازیاری یمانی ندارد بلکه چیزی که حدیث ، بر آن دلالت می‌کند ، محافظت از جان است تا زماینکه حرکت امام (ع) آغاز شود و حرکت امام (ع) با یمانی آغاز می شود ، پس کجا سرگردان می‌شوید و به کجا می ‌روید ؟ و چرا اینگونه اصرار بر گمراه کردن مردم و باز داشتن ایشان از یاری یمانی می کنی (ای نویسنده کتاب ) با اینکه او وزیر امام مهدی (ع) است ، و همانطور که روشن شد او وصی امام مهدی (ع) نیز است ، و او همان مهدی أوّل و پدر مهدیون (ع) که در دولت عدل الهی حکومت می‌کنند است ، لا اله الا الله و لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم ، مگر! یمانی وزیر امام مهدی (ع) و پرچم دار وی نیست ؟ وهر وزیری پرچم رهبرش را بلند می کند ، پس پرچم یمانی همان پرچم امام مهدی (ع) است ، پرچم یکی است و پرچم دار، یمانی است ، همانطور که علی ابن ابی طالب (ع) پرچم دار پیامبر (ص) بود .


ادامه دارد ...

وروایت هایی که امر به شتافتن به سوی یمانی و بیعت کردن با او و یاری دادنش می‌کنند و تخلف کننده از یمانی را از اهل جهنم معرفی می کنند زیادند و در عین حال محکم ، و ظاهراً شیخ محمد السند هیچ تلاشی ندارد مگر باز داشتن مردم از یاری یمانی و منحرف کردن آنها از پیروی او ، با اینکه امام (ع) درباره یمانی فرموده است : «جائز نیست هیچ مسلمانی از او سرپیچی کند، واگر کسی چنین کرد از جهنمیان است » و عمل این نویسنده مرا به یاد ابوموسی أشعری می‌اندازد هنگامی که مردم را با چنگ زدن به متشابهات و مغالطاتی که انجام داد از پیروی علی بن ابی طالب (ع) بازداشت و منصرف ساخت ، وآن نبود مگر به خاطر ترسی که در نفس وی وجود داشت و آن نیست مگر خود بینی که ابلیس (لع) را به خواری کشاند و امروز نیز پیروان ابلیس (لع) را به خواری می کشاند ، پس به تحقیق که شهادت دادن به اینکه « مهدی و مهدیون از فرزندانش حجت های الهی هستند » « اشهد ان المهدی و المهدیین من ولده حجج الله » بر ایشان سنگین است همانگونه که شهادت دادن به اینکه علی (ع) و ائمه (ع) از فرزندانش حجت های الهی هستند« اشهد ان علیا و الائمة من ولده حجج الله » بر پیشینیان ایشان سنگین بود .

و اینان پس از اینکه حجت بر حقانیت این دعوت بر ایشان اقامه شد و گردنشان را گرفت شروع کردند به یافتن راهی برای ترک یاری یمانی ، حتی اگر با دلیل ثابت شود که این شخصی که آمده یمانی است . و من مردم را از اینگونه موضع گیری بر حذر می‌دارم ؛ زیرا هر کس که این راه را درپیش بگیرد ، مانند ابلیس (لع) می باشد هنگامی که عبادت خدا را قبول کرد ولی سجده برای آدم (ع) را قبول نکرد ، واینان ، به ادعای خودشان ، امام (ع) را قبول دارند ولی وصی و فرستاده او یعنی مهدی اول یا همان یمانی موعود را قبول نمی کنند .

واینان مانند کسانی هستند که پیامبر (ص) را قبول دارند ولی ولایت علی (ع) را قبول ندارند. وبه عبارتی دیگر می گویند : ما تو را می‌شناسیم که فرزند امام مهدی (ع) و وصی او و مهدی أوّل و یمانی موعود هستی ، ولی یاریت نمی کنیم ( ای فرزند فاطمه برگرد...) یا به عبارت دیگر (قلبهایمان با تو است ولی شمشیرهایمان برضد تو.)

واین روایت که شیخ محمد السند آنرا نقل کرده است را نقل می کنم برای اینکه حجتی باشد بر او ، شاید توسط آن موعظه شود ص40 کتاب فقه علائم الظهور. از امام باقر(ع) : «... و سپس او وسیصد و اندی نفر از همراهانش که با وی ، میان رکن و مقام بیعت می کنند از مکه خارج می‌شوند ، عهد نامه پیامبر (ص) و پرچم ، و اسلحه اش همراهش است ، و وزیرش درکنار اوست ، منادی از آسمان ، در مکه صیحه می زند به نام او و أمرش ، تا اینکه همه اهل زمین می‌شنوند نامش نام پیامبری است اگر فهمش برشما مشکل شد پس عهدنامه پيغمبر(ص) و پرچمش واسلحه اش و نفس زکیه از فرزندان حسین (ع) برایتان مشكل نمی شود و اگر فهمش بر شما سخت گشت ، فهم صیحه آسمانی که به نامش و أمرش زده می شود بر شما سخت نمی باشد و بر حذر باشید شذاذ ازآل محمد علیهم السلام زیرا که برای آل محمد وعلی پرچمی است و برای دیگران پرچم هایی است پس سرجای خود بنشینید و تکان نخورید و ازهیچ کس پیروی نکنید تا اینکه مردی از فرزندان حسین (ع) که عهدنامه پیامبر(ص) و پرچم و اسلحه اش همراه اوست بیاید، وعهدنامه پیامبر (ص) در نزد علی بن الحسین (ع) بود وسپس در نزد محمد بن علی(ع) ، و خداوند هرچه که بخواهد انجام می دهد . همیشه همراه ایشان (ائمه ع) باش، و بر حذر باش از آنهایی که برایت ذکر کردم ، پس اگر مردی أز آنها(آل محمد ع) خروج کرد که همراهش سیصد و اندی نفربودند و پرچم پیامبر(ص) را در دست داشت و به سوی مدینه حرکت کرد تا اینکه به منطقه بیداء برسد می گوید : این همان مکانی است که آن قومی که قرار است در زمین فرو روند در آن فرو می روند و این آیه اشاره به آن دارد : « آیا کسانی که مکر کردند و کارهای پست انجام دادند خود را در أمان یافتند از اینکه خداوند آنها را در زمین فرو برد یا اینکه عذاب بر ایشان فرود آید از آنجائی که احساس نمی کنند # یا آنها را در حال مشغولیت به دنیا فرا بگیرد و ایشان خدا را عاجز نمی کنند...) بحارالأنوار ج52 ص223

ادامه دارد ...

امام باقر (ع) پس از اینکه در آغاز روایت ، امام مهدی (ع) و وزیرش را ذکر فرمود ، در پایان روایت حرکت مقدمه سازی اش را بیان می فرماید و مردم را به مردی از فرزندان حسین (ع) توجه می دهد و آن مرد ، همانطور که در « بیان یمانی » و در بیانات و کتابهای منتشرشده توسط «انصار المهدی » و همچنین درهمین روایت فوق روشن شد ، مهدی أول است که وی وصف می‌شود به اینکه « عهد نامه پیامبر همراهش است » ومنظور از عهد ، وصیت است و مهدی أول در وصیت رسول خدا (ص) ذکر شده و نامش احمد و وی همانگونه که پیامبر خدا (ص) وصفش کرد أولین ایمان آورنده به امام مهدی (ع) در آغاز ظهورش است و پرچمش ، پرچم رسول الله (ص) یعنی «البیعة لله » است یعنی دعوت به تنصیب الهی و عدم پذیرش چیزهای دیگر ، و اسلحه اش اسلحه رسول خدا یعنی « قرآن و علم » است . و این دعوت یمانیه مبارکه تمام چیزهایی که امام باقر (ع) ذکر فرموده بود را در خود جمع کرده است . پس کجا سرگردان می‌شوید و به کجا می‌روید ؟ سپس امام باقر (ع) بیان فرمود: که شخصی که می‌آید همراهش سیصد و اندی نفر می‌باشند و به مدینه می‌رود . در صورتی که در مورد امام مهدی (ع) ، همانطور که در روایت ذکر شده است ، این سیصد و اندی نفر، در مکه دورش جمع می‌شوند اما این کسی که در این روایت مذکور است به اینکه : « تا اینکه ببینی مردی از فرزندان حسین (ع) را که عهدنامه پیامبر (ص) و پرچم و اسلحه ایشان را به همراه دارد » همان کسی است که اصحاب امام مهدی (ع) را جمع می‌کند واز مردم برای امام (ع) بیعت می گیرد و او وزیر و وصی امام (ع) و مهدی أول و یمانی موعود است ، و ائمه (ع) این مرد را از علامات امام مهدی (ع) قرارداده اند و نشانه اش را ، عهدنامه و پرچم و اسلحه پیامبر (ص) قرار داده اند (همانطور که این نشانه ها را برای امام مهدی (ع) نیز ذکر کرده اند) برای اینکه او حجتی از حجتهای الهی است و مهدیون (ع) نیز حجتهای الهی هستند همانطور که در نصوص متواتر ذکر شده است و امام باقر (ع) مردم را به پیروی از وی (مردی از فرزندان حسین (ع ) أمر فرموده است همانگونه که مردم را به پیروی از یمانی أمر فرموده و همانگونه که مردم را به پیروی از کسی که از رود فرات می‌گذرد (احمد) أمر فرموده و پیامبر(ص) نیزدر وصیتش مردم را به پیروی از مهدی أول (احمد) أمر فرمود و اینها همه یکی هستند ، او همان یمانی و وصی وفرستاده امام مهدی (ع) به سوی مردم است

ودر کتاب « یمانی پرچم هدایت » تأ لیف سید محمد علی الحلو (که از انتشارات همان مؤسسه زیرنظر سید علی سیستانی است ) این معنی را در سرتاسر کتاب ، به روشنی می توانی دریابی که : یمانی حق محض است و وی مردم را به ولایت الهی و حاکمیت خدا می‌خواند بدون هیچ حساب باز کردنی بر معادلات سیاسی موجود در میدان ، که فکر دموکراسی و انتخابات و حاکمیت مردم بر آن استوار است ، یعنی یمانی پرچم «البیعة لله» را به طور حقیقی بلند می کند و او دعوت ‌کننده به آن (بیعت برای خدا ) است بوسیله دعوتش به حاکمیت خدا و کنار زدن انتخابات و دموکراسی و حکومت مردم.

او در کتاب خود اینچنین می‌گوید : «... منظور از ولایت و اظهار برائت از مشرکین ، فقط گفتن آن با زبان یا شعاردادن نیست بلکه این ولایت و برائت از مشرکین باید آثری بر حرکت انسان داثته باشد و چه بسا ادعای ولایت یا برائت وجود داشته باشد بدون اینکه هیچ أثری بر آن مترتب شود، بلکه ولایت و برائتی که دیگران برایش حساب باز می کنند ، نقاط تمییز و مشخصه هایی دارد به اینکه آن ، حقیقتا ولایت خدا و رسولش واهل بیتش (ع) است که بدون هیچ تأثیر پذیری از معادلات سیاسی در تعامل با حوادث روزمره ، عمل می کند ، بلکه بايد همه تحرکات و افعال ، بر محور ولایت و برائت باشد و اگر غیر از این باشد شاید بتوان از آنها به حرکت های ولائی مرتجله نام برد یعنی حرکاتی که بیشتر از آنکه جنبه ولائی و مذهبی داشته باشند جنبه سیاسی محض دارند ...) الیمانی رایة هدی ص67

و همچنین می‌گوید :«... یمانی جایگاه خاصی در این توجیهات اصلاحی و تغیرات فکری خواهد داشت و در حرکتش آنهایی که پس از جولانهایی که در اندیشه های دیگردادند و قصد کردند از نو پیروش باشند و با تمام قدرت پیرویشان از او را اعلان کنند موجود می باشند و اینها همان توابین متطهرین هستند (بر حسب روایت ) وتوبه و تطهیرشان اشاره به آزاد شدنشان از تمام آنچه که خلاف حق باور داشتند و همچنین اشاره به توبه کردن از توافقشان بر عدم یاری دادن یمانی دارد و لذا آنها به حقیقت یاری نکردن حق (در هنگامی که برخلاف آن بودند ) پی می برند و مصیبتها و بلاهایی که برایشان پیش می آید ، تکانی در نهادشان پدید می‌آورد و توبه می‌کنند و اعلان پیروی می کنند از هر حرکتی که با حق و برای نصرت حق باشد ، واین خصوصیات را جز در حرکت یمانی که برای مقابله با سفیانی و سرکشیهایش است نمی یابند..)یمانی رایةهدی ص 71

ادامه دارد ...

ونصیحتم به طلاب حوزه علمیه و همه کسانیکه در موضوع امام مهدی(ع) کتاب می‌نویسند این است که منصف باشند حد اقل با خودشان ، و قلب هایشان را به سوی حکمت یمانیه معطوف گردانند ، و ظن وگمانهایشان را در کتابها ننویسند و سپس اینگونه مقرر کنند که هر آنچه که خودشان نوشته اند حق آشکار و صراط مستقیم است ، که در این صورت ، مردم را گمراه می کنند بعد ازآنیکه خود گمراه شدند و پیشوایان گمراهی ( ائمة الضلال ) به حساب می آیند .

پس به درستی که حسابرسی مردم به دست آقایم و مولایم و پدرم امام مهدی(ع) نزدیک است وخیلی نزدیک تر از آنچه که تصورش را می کنید و در آن هنگام ، آنان که بر باطل هستند پشیمان خواهند ‌شد و پس از آن نیز آری ،حاکم خداست و وعدگاه ، قیامت است .

و هرکس که حتی یک حرف می نویسد این فرموده خداوند متعال را جلو چشمانش قرار دهد : {مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ}(ق/18) .
((إنسان هیچ سخنی را بر زبان نمی آورد مگر اینکه فرشته ای مراقب و آماده برای انجام مأموریت (و ظبط آن) است) (سورۀ ق ایه 18)

ومن ( و به خدا پناه می‌برم از منیت ) سید علی سیستانی و این نویسندگان را نصیحت می‌کنم که با چشم انصاف به این دعوت یمانیه مبارکه بنگرند و در جستجو کردن حق و اهلش با خودشان منصف باشند وگرنه ، پس همه بدانند که کسی که امروز درمقابل این حرکت یمانیه مبارکه بایستد نسلهای بعدی ، او را لعنت می کتند همانطور که امروز ، کسانی که درمقلبل پیامبرخدا حضرت محمد بن عبدالله (ص) ایستادند لعنت می شوند .

ودر آخر کتابهای این مرکز (برروی جلد آن) که زیر نظر سید علی سیستانی است نوشته شده است « احمد الحسن » بدون اینکه آنها متوجه باشند. پس به کتابهای خود مراجعه کنند و ببینند آنچه را که گفتم .

و این نشانه دیگری است که برای صاحب حق ظاهر شده است با اینکه آنها نمی خواستند .

پس ندیدم چیزی را مگر اینکه خدا را قبل از آن و همراه آن و پس از آن یافتم همانطور که معصوم (ع) این سخن را فرموده است ؛ و آینده از آن پرهیزکاران است .

{وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ}(يوسف/21).
( خداوند بر کار خود پیروز است، ولی بیشتر مردم نمی دانند)



سید احمد الحسن
وصی و فرستاده امام مهدی(ع)
1/ رجب الحرام / 1426 هـ.ق
16 / مرداد 5/1384 هـ.ش.